Het eerste politieke jaar 2010-2011

Politieke arena Den Helder eerste jaar!

Bijna het einde van een voor mij zeer turbulent jaar. In December 2010 zaten we nog met een paar mensen te bedenken hoe we ons nu het beste konden gaan profileren in de politieke arena ten koste van de zittende partijen. Nou is dat hier niet zo moeilijk als men denkt, maar goed het koste heel wat tijd en doorzettingsvermogen om te komen waar ik dan nu zit.

Je moet je speer/pijnpunten juist kiezen en de kiezers daarop bespelen, nu kan je dat op verschillende manieren voor elkaar krijgen, één daarvan is de mensen kopen, dat ging in ons geval niet op want geld voor de verkiezingskampanje was niet voorhanden, dus moesten wij het hebben van luisteren en kijk ook hier was luisteren een toverwoord. Luisteren bracht ons vanuit het niets binnen 3 maanden kampanje voeren op 5 zetels. De gevestigde partijen waren woedend want dat was niet wat het verwachtte ... kom op zeg die politiek onervaren snotneusjes, dat moest de stad gaan besturen... en ja dan sta je weer voor een keuze, gaan we de oppositie in met de kans dat alles wat wij willen voor de stad van tafel wordt geveegd (zoals dat al jaren gebeurde) of gaan we zo groen als gras de arena in en knokken wij ons een plek in de coalitie.... het werd de coalitie en we zijn er niet zonder kleurscheuren uit gekomen, zo zijn we naast onze fractievoorzitter Dannie, ook nog een paar andere hardwerkende medestrijders verloren in de strijd na het coalitieakkoord, (de druk is heel hoog) maar hij  werd vervangen door een ander, ook zijn we onderweg een wethouder kwijtgeraakt, (de druk is hoog)  maar ook die is vervangen en gaan wij door, zelfs in het reces zitten wij binnenkort bijelkaar en worden de groffe lijnen van het coalitieakkoord keurig uitgewerkt naar een voor ons goed werkend programma waarin we weleenswaar iets weg moeten geven , maar daar waar wij onverwachts ook keihard een paar van onze speerpunten zullen gaan waarmaken! Voor nu dus het kerstreces, dat betekent alléén geen raads/commissie vergaderingen, maar voor de rest dendert de trein gewoon door! Dus op naar een nieuw politiek jaar 2011.

2011

Na het kerstreces weer keihard aan het werk, het lijkt wel of de ene na de andere crisis op ons pad komt, er zijn veel interne communicatie problemen, dat veroorzaakt veel irritaties. Als fractie hoor je met elkaar op goede voet te staan en je te houden aan de gemaakte afspraken, als de belangrijkste spil dat niet kan waarmaken dan heb je dus een heel groot probleem. Na een aantal bijeenkomsten is de lucht iets wat opgeklaard, maar op deze manier gaan we dus niet de 4 jaar samen volmaken. Ook nu is de grootste druk afkomstig van de coalitiepartijen die erop hameren dat wij wel moeten meegaan met het grote project "Nieuwbouw Stadhuis" persoonlijk zal ik daar nooit in meegaan, we weten allemaal dat het financiel niet gaat lukken, zeker niet met het amendement waarbij Marc en ik een duidelijke lijn hebben neergezet. De 200 parkeerplaatsen gaan het niet worden daarvan zijn wij heel erg zeker, en daar staat of valt het hele plan mee. Verder is mijn vraag nog steeds waarom moet het in godsnaam op de stationslocatie? een antwoord hierop is, omdat wij dat als raad toen hadden besloten, bestuur is continue. (Voor mijn tijd) Tja dan vraag ik mij af is daar wel goed overnagedacht? In mijn ogen niet, je krijgt dan dezelfde situatie als bij het ROC gebouw, geheel onwenselijk. Wij hebben dus genoeg aan ons hoofd. Naast alle politieke druk en de perikelen in de fractie is er gelukkig ook nog tijd voor de leuke bijzaken die horen bij het Raadlidmaatschap. Wekelijks krijg je uitnodigingen voor het bijwonen van verschillende activiteiten van allerlei instanties en clubs. Toch maak ik daar maar heel erg weinig gebruik van, want als je zou willen ben je dus eigenlijk nooit thuis.  Verleden jaar heb ik eens een stuk gelezen over verdwaalpalen, daarna  eerst eens een goed onderzoek naar gedaan en de verdwaalpalen in een gesprek bij Kees Visser (wethouder vvd) aangekaart. Naar mijn mening horen verdwaalpalen op de stranden van Den Helder, ook gezien het feit dat wij het toerisme tot bloei willen laten komen. Het mooiste dat er dan ook dit jaar gebeurde is dat de verdwaalpalen er staan, en wel bij Julianadorp, dat is een prachtig begin en ik ben supertrots op mijn inbreng. Uiteraard gaan we voor een vervolg uitbreiding opdat straks langs de kust mooie herkenbare palen staan, toerisme en veiligheid gaan hand in hand.... https://www.denhelderactueel.nl/23/07/2011/verdwaalpalen-op-strand-julianadorp/ 

Dit politieke jaar ben ik eens aan het kijken naar welke verkiezingsbelofte wij als Trots nog kunnen gaan verzilveren in de komende jaren. Helaas heb ik moeten concluderen dat er geen succes voor de inwoners van Den Helder kan worden behaald, alles is weggeven in de coalitieonderhandelingen, de fractievoorzitter blijft volhouden dat ook wij succesjes krijgen van de coalitiepartners, maar wat zijn die succesjes waard en veel belangrijker wat is je verkiezingsbelofte waard? Persoonlijk schaam ik mij rot, dat wij als Trots zoveel mensen teleurstellen en ben ik mij dan ook aan het bezinnen op mijn raadlidmaatschap, dat kleine beetje wisselgeld wat wij als Trots gaan krijgen zal nihil zijn, en of het tengoede is van de bevolking, ik ben bang van niet. In aanloop naar het zomerreces zijn de gemoederen binnen Trots weer hoog opgelopen en ben ik niet van plan om hier nog langer mijn medewerking aantegeven. Mei 2011 heb ik een keurige motie van wantrouwen ingebracht gebaseerd op waarheden en constateringen, die motie is binnen Trots aangeboden aan het bestuur, de fractie, de wethouder en uiteraard aan Rita Verdonk. Ik had er niet opgerekend dat de motie zou worden aangenomen, wel had ik gehoopt dat meer mensen de fractievoorzitter ter verantwoording zouden roepen, helaas bleef dit bij een te kleine groep, iedereen heeft het erover, maar er zijn weinige die het in iemands gezicht durven te zeggen. Ik ben één van die mensen die dat wel doet, misschien niet erg tactisch maar wel recht door zee! Mijn besluit om te stoppen als raadslid bij Trots kwam voor sommige als een besluit bij "donkere hemel" maar was voor de meeste mensen in mijn directe omgeving een logische stap. Van te voren had ik al de "Dirt" al ingecalculeerd., mijn familie en vrienden had ik van te voren op de hoogte gesteld, want om zoiets nu uit de krant te vernemen is not done!. Tijdens mijn gesprekken met Delano Weltevreden journalist bij het Noord Hollands Dagblad hadden wij een keurige lijn afgesproken en daar hebben wij ons ook aangehouden. De mail aan de Burgemeester, het Trots bestuur en de fractie, werden als eerste gestuurd, ietsje later volgde de mail aan mijn collega raadsleden. De door mij geschreven persberichten waren dan ook netjes overgenomen. Wat mooi uitkwam in die periode was dat mijn mobiele abonnement afliep, dus de timing was perfect, zo goed als onbereikbaar voor de pers (landelijk). Jammer genoeg is toen door de wethouder van Trots mijn privenummer doorgegeven aan een paar mensen o.a aan Rita Verdonk, met haar heb ik een paar gesprekken gevoerd en ook zij begreep dat de situatie niet houdbaar was, natuurlijk vond zij het jammer en hamerde niet alleen zij, maar ook de wethouder van Trots erop dat ik de zetel moest teruggeven. Toen kwam natuurlijk het verzoek van de Burgemeester, mijn voorzitter van de gemeenteraad, in eerste instanties wilde ik niet in gesprek en verzocht ik hem om uitstel, daar ik wel even rustig een beslissing wilde nemen over het hoe en wat met de raadszetel. Na een week weer een uitnoding, netjes gehoor aangegeven. Het gesprek ervaarde ik niet als vervelend, wel heeft het voor mij de beslissing makkelijker gemaakt, zeker toen ik na het vertrek nog even omkeek en de wethouder van Trots zag staan en de blik op haar gezicht toen zij samen met de Burgemeester mij nakeek. Wat ook hielp bij het maken van de beslissing was het moddergooien "kiezersbedrog" door de fractievoorzitter van Trots geroepen in het NHD en het gesprek met de voorzitter van Trots die daar totaal niet achterstond. Tijdens die periode lag ook Marc Nihot onder zwaar vuur, en werd er al gewed dat wij samen een nieuwe fractie binnen de raad van Den Helder zouden vormen. We kunnen dus wel stellen dat dit jaar feitelijk nog turbulenter was dan het vorige. De beslissing om de zetel mee te nemen en mij aan te sluiten bij de Stadspartij was niet moeilijk, als je kijkt naar de betrouwbaarheid en het partijprogramma is dat de enige partij in de raad, die daadwerkelijk de belangen van de inwoners van Den Helder verdedigd.Toen ik eenmaal dat besluit had genomen, heb ik direct contact gezocht met Pieter Bakker de fractievoorzitter van de Stadspartij, hem de zaak voorgelegd en ook vooral uitgelegd waarom ik voor de Stadspartij in de raad wilde gaan plaatsnemen. Hij moest dat natuurlijk gaan bespreken met de fractie en het bestuur, gelukkig voor mij gingen hun accoord met mijn toetreden en was de zaak snel beklonken. Verbazing alom, maar niet voor de mensen die mij echt kennen. Na dit zomerreces, dat voor de journalisten nu niet echt een politieke komkommertijd was geworden begon ik dus bij een voor mij nieuwe partij, de Stadspartij Den Helder.